parienda

Discretiva

parienda dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

parienda

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
parienda	casus nominativus singularis · genus femininum	gerundivi pariendus
parienda	casus vocativus singularis · genus femininum	gerundivi pariendus
parienda	casus nominativus pluralis · genus neutrum	gerundivi pariendus
parienda	casus accusativus pluralis · genus neutrum	gerundivi pariendus
parienda	casus vocativus pluralis · genus neutrum	gerundivi pariendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /pa.riˈen.da/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pa·ri·en·da — morphologica: pariend-a

pariendā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
pariendā	casus ablativus singularis · genus femininum	gerundivi pariendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /pa.riˈen.daː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pa·ri·en·dā — morphologica: pariend-a

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Aulus Gellius ca. 130-180

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• Stoicorum autem non ignoras quam sit subtile vel spinosum potius disserendi genus, idque cum Graecis tum magis nobis, quibus etiam verba parienda sunt inponendaque nova rebus novis nomina. quod quidem nemo mediocriter doctus mirabitur cogitans in omni arte, cuius usus vulgaris communisque non sit, multam novitatem nominum esse, cum constituantur earum rerum vocabula, quae in quaque arte versentur. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

• Sed enim de viris optimis et gravissimis si credendum hoc aut suspicandum fuit, causam equidem esse arbitror non obtrectationis nec invidiae neque de gloria maiore parienda certationis; haec enim procul a moribus philosophiae absunt, in quibus illi duo omnium iudicio excelluerunt. —Noctes Atticae A. Gellii