Jump to content

paeninsulam

E Victionario

Discretiva

paeninsulam dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
paenīnsulam casus accusativus singularis substantivi paenīnsula

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /pae̯ˈniːn.su.lam/(classice)
Syllabificatio phonetica: pae·nīn·su·lam — morphologica: paen-insul-am

Formae aliae

[+/-]

Loci

[+/-]
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Conectitur secunda regio amplexa Hirpinos, Calabriam, Apuliam, Sallentinos, CCL sinu qui Tarentinus appellatur ab oppido Laconum – in recessu hoc intimo situm, contributa eo maritima colonia, quae ibi fuerat, abest CXXXVI a Lacinio promunturio –, adversam ei Calabriam in paeninsulam emittens. —Naturalis historia Plinii [1]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber tertius, cap. 15, [99] — paeninsulam
  2. Vicicitatio: paeninsulam.