orantes
Discretiva
orantes dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
ōrantēs[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
ōrantēs | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii ōrāns |
ōrantēs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | participii ōrāns |
ōrantēs | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii ōrāns |
ōrantēs | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii ōrāns |
ōrantēs | casus accusativus pluralis · genus femininum | participii ōrāns |
ōrantēs | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii ōrāns |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /oːˈranteːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ō·ran·tēs — morphologica: or-ant-es
Francogallice[+/-]
orantes[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
orantes | forma pluralis · genus femininum | adiectivi orant |
orantes | forma pluralis · genus femininum | substantivi orant |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: [ɔˈʁɑ̃t] - Syllabificatio phonetica: o·rantes — morphologica: orant-es