orantes
Discretiva
|
orantes dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]ōrantēs
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ōrantēs | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii ōrāns |
| ōrantēs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | participii ōrāns |
| ōrantēs | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii ōrāns |
| ōrantēs | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii ōrāns |
| ōrantēs | casus accusativus pluralis · genus femininum | participii ōrāns |
| ōrantēs | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii ōrāns |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /oːˈranteːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ō·ran·tēs — morphologica: or-ant-es
orantes
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| orantes | forma pluralis · genus femininum | adiectivi orant |
| orantes | forma pluralis · genus femininum | substantivi orant |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: [ɔˈʁɑ̃t] - Syllabificatio phonetica: o·rantes — morphologica: orant-es