opposuerat

E Victionario

Discretiva

opposuerat dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
opposuerat tertia singularis plusquam perfectum activa indicativus oppōnō (oppōnere)

Appellatio[+/-]

API: /oppoˈsuerat/(classice)
Syllabificatio phonetica: op·po·su·e·rat — morphologica: op-posu-erat

Loci[+/-]

Quintus Curtius Rufus ca. 50
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

saec. I.

  • XL milia peditum alia gens in ripa fluminum opposuerat: quae amne superato in fugam conpulit inclusosque moenibus expugnat. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Universitas Turicensis), Liber IX. Capitulum IV, [5] — opposuerat
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: opposuerat.