Jump to content

opponentes

E Victionario

Discretiva

opponentes dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
oppōnentēs casus nominativus pluralis · genus masculinum participii oppōnēns
oppōnentēs casus accusativus pluralis · genus masculinum participii oppōnēns
oppōnentēs casus vocativus pluralis · genus masculinum participii oppōnēns
oppōnentēs casus nominativus pluralis · genus femininum participii oppōnēns
oppōnentēs casus accusativus pluralis · genus femininum participii oppōnēns
oppōnentēs casus vocativus pluralis · genus femininum participii oppōnēns

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /oppoːˈnenteːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: op·pō·nen·tēs — morphologica: op-pon-ent-es

Loci

[+/-]
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

saec. I.

  • navigant ex iis Veneriae praebentesque concavam sui partem et aurae opponentes per summa aequorum velificant. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber nonus, cap. 52, [103] — opponentes
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: opponentes.