opponendae

E Victionario

Discretiva

opponendae dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
oppōnendae casus genitivus singularis · genus femininum gerundivi oppōnendus
oppōnendae casus dativus singularis · genus femininum gerundivi oppōnendus
oppōnendae casus nominativus pluralis · genus femininum gerundivi oppōnendus
oppōnendae casus vocativus pluralis · genus femininum gerundivi oppōnendus

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /oppoːˈnendae̯/(classice)
Syllabificatio phonetica: op·pō·nen·dae — morphologica: op-pon-end-ae

Loci[+/-]

Lucius Annaeus Seneca -3/+65
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

class.

  • «Quid ergo? Non incidunt causae quae iram lacessant?» Sed tunc maxime illi opponendae manus sunt. —De Ira Senecae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - De ira, libri III. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber II. 14, versus [2] — opponendae
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: opponendae.