oloribus

E Victionario

Discretiva

oloribus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
olōribus casus dativus pluralis · genus masculinum substantivi olor
olōribus casus ablativus pluralis · genus masculinum substantivi olor

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /oˈloːri.bus/(classice)
Syllabificatio phonetica: o·lō·ri·bus — morphologica: olor-ibus

Loci[+/-]

Apuleius
ca. 125-170
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Avibus haec secretaria utiquam magis congruerint, merulis et lusciniis et oloribus. Et merulae in remotis tesquis cantilenam pueritiae fringultiunt, lusciniae in solitudine arcana canticum adulescentiae garriunt, olores apud avios fluvios carmen senectae meditantur. —Florida Apulei [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Apuleius - Florida. (The Latin Library): Caput XVII. — oloribus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: oloribus.