Jump to content

octavae

E Victionario

Discretiva

octavae dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
octāvae casus genitivus singularis · genus femininum numeri octāvus
octāvae casus dativus singularis · genus femininum numeri octāvus
octāvae casus nominativus pluralis · genus femininum numeri octāvus
octāvae casus vocativus pluralis · genus femininum numeri octāvus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /okˈtaːwae̯/(classice)
Syllabificatio phonetica: oc·tā·vae — morphologica: octav-ae

Loci

[+/-]
Vitruvius
ca. -80…-15
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 30-22 a.C.n.)

  • Tunc ex signis his quattuor per centrum medium decusatim lineae ab extremis ad extremas circinationes perducendae. Ita austri et septentrionis habebitur octavae partis designatio. Reliquae partes dextra ac sinistra tres et tres aequales his distribuendae sunt, in tota rotundatione ut aequales divisiones octo ventorum designatae sint in descriptione. —De architectura Vitruvii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber primus, 6. [7] — octavae
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: octavae.