nominatura
Discretiva
|
nominatura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]nōminātūra
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| nōminātūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii nōminātūrus |
| nōminātūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii nōminātūrus |
| nōminātūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii nōminātūrus |
| nōminātūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii nōminātūrus |
| nōminātūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii nōminātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /noːminaːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: nō·mi·nā·tū·ra — morphologica: nominat-ur-a
nōminātūrā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| nōminātūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii nōminātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /noːminaːˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: nō·mi·nā·tū·rā — morphologica: nominat-ur-a