nominantes
Appearance
Discretiva
nominantes dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
nōminantēs | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii nōmināns |
nōminantēs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | participii nōmināns |
nōminantēs | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii nōmināns |
nōminantēs | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii nōmināns |
nōminantēs | casus accusativus pluralis · genus femininum | participii nōmināns |
nōminantēs | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii nōmināns |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /noːmiˈnanteːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: nō·mi·nan·tēs — morphologica: nomin-ant-es
Loci
[+/-]C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber XXVIII, cap. xii, [48] — nominantes
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: nominantes.