Jump to content

mutarint

E Victionario

Discretiva

mutarint dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
mūtārint tertia pluralis perfectum activa coniunctivus mūtō (mūtāre)
mūtārint tertia pluralis futurum exactum activa indicativus mūtō (mūtāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /muːˈtaːrint/(classice)
Syllabificatio phonetica: mū·tā·rint — morphologica: muta[v-e]rint

Formae aliae

[+/-]

Loci

[+/-]

Latinitas Romana

[+/-]

class.

  • 30: In quibus explicandis non dubitabo auctoritate antiquorum virorum uti, maximeque Hippocratis, cum recentiores medici, quamvis quaedam in curationibus mutarint, tamen haec illos optime praesagisse fateantur. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, praefatio. — mutarint
  2. Vicicitatio: mutarint.