muta

Discretiva

muta dictio est in variis linguis:

• Dacoromane: muta
• Esperantice: muta
• Finnice: muta
• Italice: muta
• Suecice: muta

Formae affines

Latine

mūta

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
mūta	casus nominativus singularis · genus femininum	adiectivi mūtus
mūta	casus vocativus singularis · genus femininum	adiectivi mūtus
mūta	casus nominativus pluralis · genus neutrum	adiectivi mūtus
mūta	casus accusativus pluralis · genus neutrum	adiectivi mūtus
mūta	casus vocativus pluralis · genus neutrum	adiectivi mūtus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmuːta/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mū·ta — morphologica: mut-a

mūtā

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
mūtā	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	mūtō (mūtāre)

Forma	Modus flexurae	originis
mūtā	casus ablativus singularis · genus femininum	adiectivi mūtus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmuːtaː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mū·tā — morphologica: mut-a

Dacoromane

muta

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
muta	tertia singularis	imperfectum	activa	indicativus	muta

Appellatio pronuntiatusque

API: /muˈta/

Syllabificatio phonetica: mu·ta — morphologica: mut-a

Italice

muta

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
muta	secunda singularis	—	activa	imperativus	mutare
muta	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	mutare

Forma	Modus flexurae	originis
muta	forma singularis · genus femininum	adiectivi muto
muta	forma singularis · genus femininum	substantivi muto

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmuta/

Syllabificatio phonetica: mu·ta — morphologica: mut-a