mures

Discretiva

mures dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
mūrēs	casus nominativus pluralis	substantivi mūs
mūrēs	casus accusativus pluralis	substantivi mūs
mūrēs	casus vocativus pluralis	substantivi mūs

Appellatio

API: /ˈmuːreːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mū·rēs — morphologica: mur-es

Loci

M. Porcius Cato –234…–149

M. Tullius Cicero –106…–43

Marcus Terentius Varro –116…–27

Phaedrus ca. –10…+60

Petronius Arbiter ca. 14–66

C. Plinius Secundus 23–79

Apuleius ca. 125–170

antiq.

class.

class.

I

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

antiq.

• Frumento ne noceat curculio neu mures tangant. Lutum de amurca facito, palearum paulum addito, sinito macerescant bene et subigito bene; eo granarium totum oblinito crasso luto. Postea conspargito amurca omne quod lutaveris. Ubi aruerit, eo frumentum refrigeratum condito; curculio non nocebit. —De agri cultura M. Porci Catonis

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

• de re publica multa cognovi ex tuis litteris quas quidem multiiuges accepi uno tempore a Vestori liberto. ad ea autem quae requiris brevi respondebo. primum vehementer me Cluviana delectant. sed quod quaeris quid arcessierim Chrysippum, tabernae mihi duae corruerunt reliquaeque rimas agunt, itaque non solum inquilini sed mures etiam migraverunt. hanc ceteri calamitatem vocant, ego ne incommodum quidem. —Epistolae ad Atticum Ciceronis

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

• Vineae altitudinis modus longitudo hominis, intervalla pedamentorum, qua boves iuncti arare possint. Ea minus sumptuosa vinea, quae sine iugo ministrat acratophoro vinum. Huius genera duo: unum, in quo terra cubilia praebet uvis, ut in Asia multis locis, quae saepe vulpibus et hominibus fit communis. Nec non si parit humus mures, minor fit vindemia, nisi totas vineas oppleris muscipulis, quod in insula Pandateria faciunt. —De agricultura Varronis

saec. I.  (ca. 45 p.C.n.)

• Mustela cum annis et senecta debilis

Mures veloces non valeret assequi,

Involvit se farina et obscuro loco

Abiecit neglegenter. Mus escam putans

Assiluit et compressus occubuit neci.

Alter similiter, deinde perit et tertius.

Aliquot secutis venit et retorridus,

Qui saepe laqueos et muscipula effugerat;

Proculque insidias cernens hostis callidi:

«Sic valeas» inquit «ut farina es, quae iaces!» —Fabulae Phaedri

saec. I.

• Ita meos fruniscar, ut ego puto omnia illa a diibus fieri. Nemo enim caelum caelum putat, nemo ieiunium servat, nemo Iovem pili facit, sed omnes opertis oculis bona sua computant. Antea stolatae ibant nudis pedibus in clivum, passis capillis, mentibus puris, et Iovem aquam exrabant. Itaque statim urceatim plovebat: aut tunc aut nunquam, et omnes ridebant udi tanquam mures. Itaque dii pedes lanatos habent, quia nos religiosi non sumus. —Satyricon T. Petronii Arbitri

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Conduntur hieme et Pontici mures, dumtaxat albi, quorum palatum in gustu sagacissimum auctores quonam modo intellexerint miror. conduntur et Alpini, quibus magnitudo melium est, sed hi pabulo ante in specus convecto, cum quidem narrant alternos marem ac feminam subrosae conplexos fascem herbae supinos, cauda mordicus adprehensa, invicem detrahi ad specum ideoque illo tempore detrito esse dorso. —Naturalis historia Plinii

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Contra ego: «Et quae, tu» inquam «dic sodes, custodela ista feralis?» «Iam primum» respondit ille «perpetem noctem eximie vigilandum est exertis et inconivis oculis semper in cadaver intentis nec acies usquam devertenda, immo ne obliquanda quidem, quippe cum deterrimae versipelles in quodvis animal ore converso latenter adrepant, ut ipsos etiam oculos Solis et Iustitiae facile frustrentur; nam et aves et rursum canes et mures immo vero etiam muscas induunt. —Metamorphoseon libri XI Apulei