munuainen
Finnice[+/-]
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- [ˈmunuɑinen]
Notatio[+/-]
Nomen[+/-]
munuainen (plur. munuaiset)
- ren (-is masc.) || Renes sunt duo membra corporis, quae minctionem permittunt.
Declinatio[+/-]
| Declinatio Finnica | ||
|---|---|---|
| sing. | plur. | |
| nom. | munuainen | munuaiset |
| gen. | munuaisen | munuaisten munuaisien |
| part. | munuaista † munuaina † munuaissa |
munuaisia |
| iness. | munuaisessa | munuaisissa |
| elat. | munuaisesta | munuaisista |
| illat. | munuaiseen | munuaisiin |
| adess. | munuaisella | munuaisilla |
| abl. | munuaiselta | munuaisilta |
| allat. | munuaiselle | munuaisille |
| ess. | munuaisena | munuaisina |
| translat. | munuaiseksi | munuaisiksi |
| instr. | — | munuaisin |
| abess. | munuaisetta | munuaisitta |
| comit. | — | munuaisine- |
Dictiones derivatae[+/-]
Verba composita