municipio

Discretiva

municipio dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
mūnicipiō	casus dativus singularis	substantivi mūnicipium
mūnicipiō	casus ablativus singularis	substantivi mūnicipium

API: /muːniˈki.pi.oː/

Syllabificatio phonetica: mū·ni·ci·pi·ō — morphologica: municip-io

Vitruvius
ca. -80…-15

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class. (30-22 a.C.n.)

Tunc is moratus non est, sed statim rationibus doctissime quaesitis secundum mare mercatus est possessionem loco salubri ab senatuque populoque Romano petiit, ut liceret transferre oppidum, constituitque moenia et areas divisit nummoque sestertio singulis municipibus mancipio dedit. His confectis lacum aperuit in mare et portum e lacu municipio perfecit. Itaque nunc Salpini quattuor milia passus progressi ab oppido veteri habitant in salubri loco. —De architectura Vitruvii ^[1]^[2]

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

Marcia femina princeps Romanarum icta gravida partu exanimato ipsa citra ullum aliud incommodum vixit. in Catilinariis prodigiis Pompeiano ex municipio M. Herennius decurio sereno die fulmine ictus est. —Naturalis historia Plinii ^[3]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber primus, 4. [12] — municipio
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Vicicitatio: municipio.
↑ ^3.0 ^3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 52, [137] — municipio