monstratura
Discretiva
|
monstratura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]mōnstrātūra
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| mōnstrātūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii mōnstrātūrus |
| mōnstrātūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii mōnstrātūrus |
| mōnstrātūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii mōnstrātūrus |
| mōnstrātūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii mōnstrātūrus |
| mōnstrātūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii mōnstrātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /moːnstraːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mōns·trā·tū·ra — morphologica: monstrat-ur-a
mōnstrātūrā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| mōnstrātūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii mōnstrātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /moːnstraːˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mōns·trā·tū·rā — morphologica: monstrat-ur-a