monstrata
Discretiva
monstrata dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
mōnstrāta[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
mōnstrāta | casus nominativus singularis · genus femininum | participii mōnstrātus |
mōnstrāta | casus vocativus singularis · genus femininum | participii mōnstrātus |
mōnstrāta | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii mōnstrātus |
mōnstrāta | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii mōnstrātus |
mōnstrāta | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii mōnstrātus |
Appellatio[+/-]
API: /moːnsˈtraːta/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mōns·trā·ta — morphologica: monstrat-a
mōnstrātā[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
mōnstrātā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii mōnstrātus |
Appellatio[+/-]
API: /moːnsˈtraːtaː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mōns·trā·tā — morphologica: monstrat-a