monite
Discretiva
|
monite dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| monite | casus vocativus singularis · genus masculinum | participii monitus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈmonite/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mo·ni·te — morphologica: monit-e
