monita

E Victionario

Discretiva

monita dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

monita[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
monita casus nominativus singularis · genus femininum participii monitus
monita casus vocativus singularis · genus femininum participii monitus
monita casus nominativus pluralis · genus neutrum participii monitus
monita casus accusativus pluralis · genus neutrum participii monitus
monita casus vocativus pluralis · genus neutrum participii monitus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈmonita/(classice)
Syllabificatio phonetica: mo·ni·ta — morphologica: monit-a

monitā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
monitā casus ablativus singularis · genus femininum participii monitus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈmonitaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: mo·ni·tā — morphologica: monit-a