monarchia
Notatio
[+/-]- ← Graeca Antiqua: μόνος (monos quod Latine unus sonat) et άρχειν (archein = „dominare“)
Nomen substantivum
[+/-]monarchĭ|a, -ae fem.
- Ubi rex solus regnat.
Declinatio
[+/-]| f. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | monarchia | monarchiae | I |
| gen. | monarchiae | monarchiārum | II |
| dat. | monarchiae | monarchiīs | III |
| acc. | monarchiam | monarchiās | IV |
| abl. | monarchiā | monarchiīs | VI |
| voc. | monarchia | monarchiae | V |
Translationes
[+/-]Ubi rex solus regnat
Loci
[+/-]| Spinoza | ||||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
- Quod si haec cura ad Concilium pertineat, quod ex communi multitudine componitur, tum Imperium Democratia appellatur, si autem ex quibusdam tantum selectis, Aristocratia, et si denique Reipublicae cura, et consequenter imperium penes unum sit, tum Monarchia appellatur. Benedictus de Spinoza Tractatus Politicus, §17
Discretiva
|
monarchia dictio est in variis linguis: |