Jump to content

mirus

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈmiːrus/(classice)
Syllabificatio phonetica: mī·rus — morphologica: mir-us

Nomen adiectivum

[+/-]

mīr|us, -a, -um (adv. mīrē)

  1. Admiratione dignus.

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. mīrus mīra mīrum nom. mīrī mīrae mīra
gen. mīrī mīrae mīrī gen. mīrōrum mīrārum mīrōrum
dat. mīrō mīrae mīrō dat. mīrīs mīrīs mīrīs
acc. mīrum mīram mīrum acc. mīrōs mīrās mīra
abl. mīrō mīrā mīrō abl. mīrīs mīrīs mīrīs
voc. mīre mīra mīrum voc. mīrī mīrae mīra
mirus comparativusdilatare ▼
mirus comparativuscollabi ▲

Dictiones collatae

[+/-]

Composita

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]
Admiratione dignusdilatare ▼
Admiratione dignuscollabi ▲