Jump to content

mathematicum

E Victionario

Discretiva

mathematicum dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
mathēmaticum casus accusativus singularis substantivi mathēmaticus
mathēmaticum casus accusativus singularis · genus masculinum adiectivi mathēmaticus
mathēmaticum casus nominativus singularis · genus neutrum adiectivi mathēmaticus
mathēmaticum casus accusativus singularis · genus neutrum adiectivi mathēmaticus
mathēmaticum casus vocativus singularis · genus neutrum adiectivi mathēmaticus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ma.tʰeːˈma.ti.kum/(classice)
Syllabificatio phonetica: ma·thē·ma·ti·cum — morphologica: mathematic-um

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
P. Cornelius Tacitus
55–117
C. Suetonius Tranquillus
ca. 70-150
Ulco Cats Bussemaker
1810–1865
antiq. class. I IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Ita nobilissima Graeciae civitas, quondam vero etiam doctissima, sui civis unius acutissimi monumentum ignorasset, nisi ab homine Arpinate didicisset. Sed redeat, unde aberravit oratio: quis est omnium, qui modo cum Musis, id est cum humanitate et cum doctrina, habeat aliquod commercium, qui se non hunc mathematicum malit quam illum tyrannum? —Tusculanae disputationes Ciceronis [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 105–110 p.C.n.)

  • Post Muciani orationem ceteri audentius circumsistere, hortari, responsa vatum et siderum motus referre. nec erat intactus tali superstitione, ut qui mox rerum dominus Seleucum quendam mathematicum rectorem et praescium palam habuerit. recursabant animo vetera omina: cupressus arbor in agris eius conspicua altitudine repente prociderat ac postera die eodem vestigio resurgens procera et latior virebat. —Historiae P. Cornelii Taciti [3][2]

saec. II.

  • Thrasyllum quoque mathematicum, quem ut sapientiae professorem contubernio admouerat, tum maxime expertus est affirmantem naue prouisa gaudium afferri; cum quidem illum durius et contra praedicta cadentibus rebus ut falsum et secretorum temere conscium, eo ipso momento, dum spatiatur una, praecipitare in mare destinasset. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli [4][2]

Latinitas nova

saec. XIX.

  • Dicere igitur omnia quiescere, et huius rationem quaerere, omisso sensu, est infirmitas quaedam cogitationis. Ac de toto aliquo, non de parte dubitatio est; nec solum adversus physicum, sed adversus omnes scientias, ut ita dicam, et omnes opiniones, propterea quod motu omnes utuntur. Praeterea obiectiones quaede principiis fiunt, sicut in mathematicis disputationibus nihil ad mathematicum pertinent, similiterque in ceteris: ita nec obiectio de eo quod nunc dictum fuit, ad physicum attinet; hypothesis enim est: Naturam esse principium motus. —Aristotelis Physica Bussemakeri [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Tusculanae disputationes. (The Latin Library): Liber quintus. XXIII. [55] — mathematicum
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: mathematicum.
  3. 3.0 3.1 Publius Cornelius Tacitus - Historiarum libri XIV. (The Latin Library): Liber II.  [78] — mathematicum
  4. 4.0 4.1 Gaius Suetonius Tranquillus - De vita Caesarum libri VIII. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius. Tiberius. XIV. [4] — mathematicum
  5. 5.0 5.1 Ulco Cats Bussemaker, Aristotelis Physica. Aristotelis Naturalis Auscultatio Libri VIII, Firmin Didot, Paris 1854. (Universitas Turicensis): Liber VIII, capitulum III, [2] — mathematicum