lucentis
Appearance
Discretiva
lucentis dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]lūcentis
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
lūcentis | casus genitivus singularis | participii lūcēns |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /luːˈkentis/ (classice) - Syllabificatio phonetica: lū·cen·tis — morphologica: luc-ent-is
lūcentīs
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
lūcentīs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | participii lūcēns |
lūcentīs | casus accusativus pluralis · genus femininum | participii lūcēns |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /luːˈkentiːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: lū·cen·tīs — morphologica: luc-ent-is
Loci
[+/-]P. Ovidius Naso -42…+18 | Hildegardis Bingensis 1098-1179 |
Ioannes Keplerus 1571-1630 |
||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas mediaevalis
Latinitas nova
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Metamorphoseon libri XV. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus, Salmacis et Hermaphroditus, versus 297 — lucentis
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: lucentis.
- ↑ 3.0 3.1 Hildegardis Bingensis - Liber divinorum operum simplicis hominis. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Pars prima. Visio secunda, VI — lucentis
- ↑ 4.0 4.1 Ioannes Keplerus, Somnium - Notae, successive scriptae inter annos 1620-1630, 223.
Categoriae:
- Paginae Latinae cum locis ab Ovidio Nasone conscriptis
- Paginae Latinae cum locis ab Hildegarde Bingensi conscriptis
- Discretiva
- Formae affines
- Lingua Latina
- Linguae Latinae index inversus
- Formae affines Latinae
- Formae affines per declinationem
- Formae affines Latinae per declinationem
- Paginae cum locis
- Paginae Latinae cum locis
- Paginae cum fontibus