Jump to content

ligaturae

E Victionario

Discretiva

ligaturae dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
ligātūrae casus genitivus singularis · genus femininum participii ligātūrus
ligātūrae casus dativus singularis · genus femininum participii ligātūrus
ligātūrae casus nominativus pluralis · genus femininum participii ligātūrus
ligātūrae casus vocativus pluralis · genus femininum participii ligātūrus
ligātūrae casus genitivus singularis substantivi ligātūra
ligātūrae casus dativus singularis substantivi ligātūra
ligātūrae casus nominativus pluralis substantivi ligātūra
ligātūrae casus vocativus pluralis substantivi ligātūra

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ligaːˈtuːrae̯/(classice)
Syllabificatio phonetica: li·gā·tū·rae — morphologica: ligat-ur-ae

Loci

Isidorus Hispalensis
560-636
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Ad haec omnia pertinent et  ligaturae  execrabilium remediorum, quae ars medicorum condemnat, sive in praecantationibus, sive in characteribus, vel in quibuscumque rebus suspendendis atque ligandis. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber VIII. De magis. Caput IX. [30] — ligaturae
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: ligaturae.