lavo

Latine

lavō

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈlawoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: la·vō — morphologica: lav-o

Verbum temporale

lav|ō, -āre, lāvī, lavātum ^[1]^[2]^[3]^[4]^[5]
lav|ō, -ere, lāvī, lautum et lōtum ^[1]^[2]^[3]^[6]

(Transitivē) abluere, aqua purgare
(Translatē) madefacere, aspergere
(Figurativē) purgare, abstergere
(Intransitivē) lavari

lavō (lavāre)

Coniugatio

Verbum finitum

Thema	Vox activa
lav-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	lavō	lavem		lavābam	lavārem	lavābō
II. sing.	lavās	lavēs	lavā!	lavābās	lavārēs	lavābis	lavātō!
III. sing.	lavat	lavet		lavābat	lavāret	lavābit	lavātō!
I. plur.	lavāmus	lavēmus		lavābāmus	lavārēmus	lavābimus
II. plur.	lavātis	lavētis	lavāte!	lavābātis	lavārētis	lavābitis	lavātōte!
III. plur.	lavant	lavent		lavābant	lavārent	lavābunt	lavantō!
Thema	Vox passiva
lav-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	lavor	laver		lavābar	lavārer	lavābor
II. sing.	lavāris	lavēris	lavāre!	lavābāris	lavārēris	lavāberis	lavātor!
III. sing.	lavātur	lavētur		lavābātur	lavārētur	lavābitur	lavātor!
I. plur.	lavāmur	lavēmur		lavābāmur	lavārēmur	lavābimur
II. plur.	lavāminī	lavēminī	lavāminī!	lavābāminī	lavārēminī	lavābiminī	—
III. plur.	lavantur	laventur		lavābantur	lavārentur	lavābuntur	lavantor!

Thema	Vox activa
lāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.	futurum exactum
I. sing.	lāvī	lāverim	lāveram	lāvissem	lāverō
II. sing.	lāvistī	lāveris	lāverās	lāvissēs	lāveris
III. sing.	lāvit	lāverit	lāverat	lāvisset	lāverit
I. plur.	lāvimus	lāverimus	lāverāmus	lāvissēmus	lāverimus
II. plur.	lāvistis	lāveritis	lāverātis	lāvissētis	lāveritis
III. plur.	lāvērunt	lāverint	lāverant	lāvissent	lāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	lavāre	lāvisse	lavātūrum, -am, -um esse	lavāns		lavātūrus, -a, -um
Vox passiva	lavārī	lavātum, -am, -um esse	lavātum īrī		lavātus, -a, -um

Gerundium		Gerundivum			Supinum
lavandī		lavandus, -a, -um			lavātum	lavātū

lavō (lavere)

Coniugatio

Verbum finitum

Thema	Vox activa
lav-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	lavō	lavam		lavēbam	laverem	lavam
II. sing.	lavis	lavās	lave!	lavēbās	laverēs	lavēs	lavitō!
III. sing.	lavit	lavat		lavēbat	laveret	lavet	lavitō!
I. plur.	lavimus	lavāmus		lavēbāmus	laverēmus	lavēmus
II. plur.	lavitis	lavātis	lavite!	lavēbātis	laverētis	lavētis	lavitōte!
III. plur.	lavunt	lavant		lavēbant	laverent	lavent	lavuntō!
Thema	Vox passiva
lav-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	lavor	lavar		lavēbar	laverer	lavar
II. sing.	laveris	lavāris	lavere!	lavēbāris	laverēris	lavēris	lavitor!
III. sing.	lavitur	lavātur		lavēbātur	laverētur	lavētur	lavitor!
I. plur.	lavimur	lavāmur		lavēbāmur	laverēmur	lavēmur
II. plur.	laviminī	lavāminī	laviminī!	lavēbāminī	laverēminī	lavēminī	—
III. plur.	lavuntur	lavantur		lavēbantur	laverentur	laventur	lavuntor!

Thema	Vox activa
lāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.	futurum exactum
I. sing.	lāvī	lāverim	lāveram	lāvissem	lāverō
II. sing.	lāvistī	lāveris	lāverās	lāvissēs	lāveris
III. sing.	lāvit	lāverit	lāverat	lāvisset	lāverit
I. plur.	lāvimus	lāverimus	lāverāmus	lāvissēmus	lāverimus
II. plur.	lāvistis	lāveritis	lāverātis	lāvissētis	lāveritis
III. plur.	lāvērunt	lāverint	lāverant	lāvissent	lāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	lavere	lāvisse	lautūrum, -am, -um esse	lavēns		lautūrus, -a, -um
Vox passiva	lavī	lautum, -am, -um esse	lautum īrī		lautus, -a, -um

Gerundium		Gerundivum			Supinum
lavendī		lavendus, -a, -um			lautum	lautū

Dictiones collatae

Synonyma

luō, luāre; abluō, abluāre

Dictiones derivatae

Composita

Translationes

Abluere, aqua purgare	dilatare ▼

Abluere, aqua purgare	collabi ▲

Madefacere, aspergere	dilatare ▼

Madefacere, aspergere	collabi ▲

Anglice: wet (en), moisten (en)
Francogallice: humecter (fr), mouiller (fr)
Germanice: nass machen (de), befeuchten (de), bespritzen (de)
Italice: bagnare (it)

Purgare, abstergere	dilatare ▼

Purgare, abstergere	collabi ▲

Lavari	dilatare ▼

Lavari	collabi ▲

Anglice: bathe (en)
Francogallice: laver (fr), baigner (fr)
Germanice: sich waschen (de), baden (de)
Hispanice: bañarse (es)
Italice: lavarsi (it), bagnarsi (it), fare il bagno (it)

Discretiva

lavo dictio est in variis linguis:

Formae affines

Hispanice

lavo

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
lavo	prima singularis	praesens	activa	indicativus	lavar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈlaβo]

Syllabificatio phonetica: la·vo — morphologica: lav-o

Italice

lavo

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
lavo	prima singularis	praesens	activa	indicativus	lavare

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈlavo/

Syllabificatio phonetica: la·vo — morphologica: lav-o

Lusitane

lavo

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
lavo	prima singularis	praesens	activa	indicativus	lavar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈłavu]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: la·vo — morphologica: lav-o

Loci

Marcus Terentius Varro
-47…-45

Aulus Gellius
ca. 130-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

Omnino et lavant et lavantur dicitur separatim recte in rebus certis, quod puerum nutrix lavat, puer a nutrice lavatur: nos in balneis et lavamus et lavamur. Sed consuetudo alterum utrum cum satis haberet, in toto corpore potius utitur lavamur, in partibus lavamus, quod dicimus lavo manus, sic pedes et cetera. Quare e balneis non recte dicunt: lavi; lavi manus recte. Sed quoniam in balneis lavor, lautus sum, sequitur, ut contra, quoniam est soleo, oporteat dici solui, ut Cato et Ennius scribit, non ut dicit volgus, solitus sum, debere dici; neque propter haec, quod discrepant in sermone pauca, minus est analogia, ut supra dictum est. —De lingua Latina Varronis ^[7]^[8]

Latinitas postclassica

saec. II.

M. Varronis liber ad Ciceronem De Lingua Latina octavus nullam esse observationem similium docet inque omnibus paene verbis consuetudinem dominari ostendit: Sicuti cum dicimus, inquit, ‘lupus lupi’, ‘probus probi’ et ‘lepus leporis’, item ‘paro paravi’ et ‘lavo lavi’, ‘pungo pupugi’, ‘tundo tutudi’ et ‘pingo pinxi’. Cumque, inquit, a ‘ceno’ et ‘prandeo’ et ‘poto’, et ‘cenatus sum’ et ‘pransus sum’ et ‘potus sum’ dicamus, a ‘destringor’ tamen et ‘extergeor’ et ‘lavor’, ‘destrinxi’ et ‘extersi’ et ‘lavi’ dicimus. Item cum dicamus ab ‘Osco’, ‘Tusco’, ‘Graeco’, ‘Osce’, ‘Tusce’, 'Graece’, a ‘Gallo’ tamen et ‘Mauro’ ‘Gallice’ et ‘Maurice’ dicimus; item a ‘probus’ ‘probe’, a ‘doctus’ ‘docte’, sed a ‘rarus’ non dicitur ‘rare’, sed alii ‘raro’ dicunt, alii ‘rarenter’. —Noctes Atticae A. Gellii ^[9]^[8]

Fontes

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 47 — “LĂVO, lăvas et lăvis, lăvāvi et sæpius lāvi, lăvātum et lautum et lōtum, lăvare et lăvere, a. et n. 1. et 3.”
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 237 — “lavo, lavi et lavāvi, lautum, lavatum et lotum, 1 et 3. v. a. et n. [λουω]”
↑ ^3.0 ^3.1 ^3.2 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — lavo, āvī, ātum, āre (tom. 2, p. 596)
↑ ^4.0 ^4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — lavare
↑ ^5.0 ^5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — lavo (lavare)
↑ ^6.0 ^6.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — lavo (lavere)
↑ ^7.0 ^7.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber nonus, LXI. p. 107 — lavo
↑ ^8.0 ^8.1 ^8.2 Vicicitatio: lavo.
↑ ^9.0 ^9.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber secundus. Capitulum XXV, [6] — lavo

[Forcellini-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 47 — “LĂVO, lăvas et lăvis, lăvāvi et sæpius lāvi, lăvātum et lautum et lōtum, lăvare et lăvere, a. et n. 1. et 3.”

[Freund-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 237 — “lavo, lavi et lavāvi, lautum, lavatum et lotum, 1 et 3. v. a. et n. [λουω]”

[Georges-3] 3.0 ^3.1 ^3.2 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — lavo, āvī, ātum, āre (tom. 2, p. 596)

[Langenscheidt-4] 4.0 ^4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — lavare

[Olivetti-5] 5.0 ^5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — lavo (lavare)

[Olivetti-2-6] 6.0 ^6.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — lavo (lavere)

[Varro-7] 7.0 ^7.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber nonus, LXI. p. 107 — lavo

[q-8] 8.0 ^8.1 ^8.2 Vicicitatio: lavo.

[Gellius-9] 9.0 ^9.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber secundus. Capitulum XXV, [6] — lavo

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]