lavo

E Victionario

Latine[+/-]

lavō[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈlawoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: la·vō — morphologica: lav-o

Verbum temporale[+/-]

lav|ō, -āre, lāvī, lavātum [1][2][3][4][5]
lav|ō, -ere, lāvī, lautum et lōtum [1][2][3][6]

  1. (Transitivē) abluere, aqua purgare
  2. (Translatē) madefacere, aspergere
  3. (Figurativē) purgare, abstergere
  4. (Intransitivē) lavari

lavō (lavāre)[+/-]

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
lav- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. lavō lavem   lavābam lavārem lavābō  
II. sing. lavās lavēs lavā! lavābās lavārēs lavābis lavātō!
III. sing. lavat lavet   lavābat lavāret lavābit lavātō!
I. plur. lavāmus lavēmus   lavābāmus lavārēmus lavābimus  
II. plur. lavātis lavētis lavāte! lavābātis lavārētis lavābitis lavātōte!
III. plur. lavant lavent   lavābant lavārent lavābunt lavantō!
Thema Vox passiva
lav- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. lavor laver   lavābar lavārer lavābor  
II. sing. lavāris lavēris lavāre! lavābāris lavārēris lavāberis lavātor!
III. sing. lavātur lavētur   lavābātur lavārētur lavābitur lavātor!
I. plur. lavāmur lavēmur   lavābāmur lavārēmur lavābimur  
II. plur. lavāminī lavēminī lavāminī! lavābāminī lavārēminī lavābiminī
III. plur. lavantur laventur   lavābantur lavārentur lavābuntur lavantor!
Thema Vox activa
lāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. lāvī lāverim lāveram lāvissem lāverō
II. sing. lāvistī lāveris lāverās lāvissēs lāveris
III. sing. lāvit lāverit lāverat lāvisset lāverit
I. plur. lāvimus lāverimus lāverāmus lāvissēmus lāverimus
II. plur. lāvistis lāveritis lāverātis lāvissētis lāveritis
III. plur. lāvērunt lāverint lāverant lāvissent lāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
lavāre lāvisse lavātūrum,
-am, -um esse
lavāns   lavātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
lavārī lavātum,
-am, -um esse
lavātum īrī   lavātus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
lavandī lavandus, -a, -um lavātum lavātū

lavō (lavere)[+/-]

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
lav- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. lavō lavam   lavēbam laverem lavam  
II. sing. lavis lavās lave! lavēbās laverēs lavēs lavitō!
III. sing. lavit lavat   lavēbat laveret lavet lavitō!
I. plur. lavimus lavāmus   lavēbāmus laverēmus lavēmus  
II. plur. lavitis lavātis lavite! lavēbātis laverētis lavētis lavitōte!
III. plur. lavunt lavant   lavēbant laverent lavent lavuntō!
Thema Vox passiva
lav- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. lavor lavar   lavēbar laverer lavar  
II. sing. laveris lavāris lavere! lavēbāris laverēris lavēris lavitor!
III. sing. lavitur lavātur   lavēbātur laverētur lavētur lavitor!
I. plur. lavimur lavāmur   lavēbāmur laverēmur lavēmur  
II. plur. laviminī lavāminī laviminī! lavēbāminī laverēminī lavēminī
III. plur. lavuntur lavantur   lavēbantur laverentur laventur lavuntor!
Thema Vox activa
lāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. lāvī lāverim lāveram lāvissem lāverō
II. sing. lāvistī lāveris lāverās lāvissēs lāveris
III. sing. lāvit lāverit lāverat lāvisset lāverit
I. plur. lāvimus lāverimus lāverāmus lāvissēmus lāverimus
II. plur. lāvistis lāveritis lāverātis lāvissētis lāveritis
III. plur. lāvērunt lāverint lāverant lāvissent lāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
lavere lāvisse lautūrum,
-am, -um esse
lavēns   lautūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
lavī lautum,
-am, -um esse
lautum īrī   lautus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
lavendī lavendus, -a, -um lautum lautū

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

  1. luō, luāre; abluō, abluāre

Dictiones derivatae[+/-]

Composita

Translationes[+/-]

Abluere, aqua purgaredilatare ▼
Abluere, aqua purgarecollabi ▲
Madefacere, aspergeredilatare ▼
Madefacere, aspergerecollabi ▲
Purgare, abstergeredilatare ▼
Purgare, abstergerecollabi ▲

Discretiva

lavo dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Hispanice[+/-]

lavo[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
lavo prima singularis praesens activa indicativus lavar
Appellatio[+/-]
API: [ˈlaβo]
Syllabificatio phonetica: la·vo — morphologica: lav-o

Italice[+/-]

lavo[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
lavo prima singularis praesens activa indicativus lavare
Appellatio[+/-]
API: /ˈlavo/
Syllabificatio phonetica: la·vo — morphologica: lav-o

Lusitane[+/-]

lavo[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
lavo prima singularis praesens activa indicativus lavar
Appellatio[+/-]
API: [ˈłavu](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: la·vo — morphologica: lav-o

Loci[+/-]

Marcus Terentius Varro
-47…-45
Aulus Gellius
ca. 130-170
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Omnino et lavant et lavantur dicitur separatim recte in rebus certis, quod puerum nutrix lavat, puer a nutrice lavatur: nos in balneis et lavamus et lavamur. Sed consuetudo alterum utrum cum satis haberet, in toto corpore potius utitur lavamur, in partibus lavamus, quod dicimus lavo manus, sic pedes et cetera. Quare e balneis non recte dicunt: lavi; lavi manus recte. Sed quoniam in balneis lavor, lautus sum, sequitur, ut contra, quoniam est soleo, oporteat dici solui, ut Cato et Ennius scribit, non ut dicit volgus, solitus sum, debere dici; neque propter haec, quod discrepant in sermone pauca, minus est analogia, ut supra dictum est. —De lingua Latina Varronis [7][8]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • M. Varronis liber ad Ciceronem De Lingua Latina octavus nullam esse observationem similium docet inque omnibus paene verbis consuetudinem dominari ostendit: Sicuti cum dicimus, inquit, ‘lupus lupi’, ‘probus probi’ et ‘lepus leporis’, item ‘paro paravi’ et ‘lavo lavi’, ‘pungo pupugi’, ‘tundo tutudi’ et ‘pingo pinxi’. Cumque, inquit, a ‘ceno’ et ‘prandeo’ et ‘poto’, et ‘cenatus sum’ et ‘pransus sum’ et ‘potus sum’ dicamus, a ‘destringor’ tamen et ‘extergeor’ et ‘lavor’, ‘destrinxi’ et ‘extersi’ et ‘lavi’ dicimus. Item cum dicamus ab ‘Osco’, ‘Tusco’, ‘Graeco’, ‘Osce’, ‘Tusce’, 'Graece’, a ‘Gallo’ tamen et ‘Mauro’ ‘Gallice’ et ‘Maurice’ dicimus; item a ‘probus’ ‘probe’, a ‘doctus’ ‘docte’, sed a ‘rarus’ non dicitur ‘rare’, sed alii ‘raro’ dicunt, alii ‘rarenter’. —Noctes Atticae A. Gellii [9][8]

Fontes

  1. 1.0 1.1 1.2 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 47 — “LĂVO, lăvas et lăvis, lăvāvi et sæpius lāvi, lăvātum et lautum et lōtum, lăvare et lăvere, a. et n. 1. et 3.”
  2. 2.0 2.1 2.2 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 237 — “lavo, lavi et lavāvi, lautum, lavatum et lotum, 1 et 3. v. a. et n. [λουω]”
  3. 3.0 3.1 3.2 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — lavo, āvī, ātum, āre  (tom. 2, p. 596)
  4. 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)lavare
  5. 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)lavo (lavare)
  6. 6.0 6.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)lavo (lavere)
  7. 7.0 7.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber nonus, LXI. p. 107 — lavo
  8. 8.0 8.1 8.2 Vicicitatio: lavo.
  9. 9.0 9.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber secundus. Capitulum XXV, [6] — lavo