kunnen
Notatio
[+/-]A lingua prisca Germanica *kunnan, a lingua prisca Indeuropaea *ǵnH₃-, a *ǵneH₃- “noscere.” Vox Latina nosco cognata est.
Verbum transitivum
[+/-]kunnen (praet.part.: gekund)
- possum (posse, potui, —) ||
Coniugatio
[+/-]| Praesens | ||||
|---|---|---|---|---|
| sg | pl | |||
| I. | ik | kan | wij | kunnen |
| II. | jij | kan kunt |
jullie | kunnen |
| u | kan kunt |
u | kan kunt | |
| III. | hij zij het |
kan | zij | kunnen |
| Praeteritum | ||||
| sg | pl | |||
| I. | ik | kon | wij | konden |
| II. | jij | kon | jullie | konden |
| u | kon | u | kon | |
| III. | hij zij het |
kon | zij | konden |