itura

E Victionario

Discretiva

itura dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

itūra[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
itūra casus nominativus singularis · genus femininum participii itūrus
itūra casus vocativus singularis · genus femininum participii itūrus
itūra casus nominativus pluralis · genus neutrum participii itūrus
itūra casus accusativus pluralis · genus neutrum participii itūrus
itūra casus vocativus pluralis · genus neutrum participii itūrus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /iˈtuːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: i·tū·ra — morphologica: itur-a

itūrā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
itūrā casus ablativus singularis · genus femininum participii itūrus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /iˈtuːraː/(classice)
Syllabificatio phonetica: i·tū·rā — morphologica: itur-a