interventor
Latine[+/-]
Appellatio[+/-]
API: /interˈwentor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: in·ter·ven·tor — morphologica: inter-ven-tor
Notatio[+/-]
- ← Latine: interveniō
Nomen substantivum[+/-]
interven|tor, -tōris masc.
- Qui intervenit, qui aliquid agenti supervenit.[1]
- Qui pro altero intervenit, et fidem suam interponit.[1]
Declinatio[+/-]
m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | interventor | interventōrēs | I |
gen. | interventōris | interventōrum | II |
dat. | interventōrī | interventōribus | III |
acc. | interventōrem | interventōrēs | IV |
abl. | interventōre | interventōribus | VI |
voc. | interventor | interventōrēs | V |
Dictiones collatae[+/-]
Translationes[+/-]
Qui aliquid agenti supervenit
Qui pro altero intervenit, et fidem suam interponit
|