instruentes
Discretiva
|
instruentes dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| īnstruentēs | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii īnstruēns |
| īnstruentēs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | participii īnstruēns |
| īnstruentēs | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii īnstruēns |
| īnstruentēs | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii īnstruēns |
| īnstruentēs | casus accusativus pluralis · genus femininum | participii īnstruēns |
| īnstruentēs | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii īnstruēns |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /iːnstruˈenteːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: īn·stru·en·tēs — morphologica: in-stru-ent-es
