incipio
|
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Notatio
[+/-]Verbum transitivum
[+/-]incĭp|ĭō, -ere, incēpī, inceptum
Coniugatio
[+/-]| Radix perfecta incēp- | ||
|---|---|---|
| Perfectum indicativum | ||
| act. | sing. | plur. |
| I. | incēpī | incēpimus |
| II. | incēpistī | incēpistis |
| III. | incēpit | incēpērunt |
| Perfectum subiunctivum | ||
| act. | sing. | plur. |
| I. | incēperim | incēperīmus |
| II. | incēperīs | incēperītis |
| III. | incēperit | incēperint |
| Plusquam perfectum indicativum | ||
| act. | sing. | plur. |
| I. | incēperam | incēperāmus |
| II. | incēperās | incēperātis |
| III. | incēperat | incēperant |
| Plusquam perfectum subiunctivum | ||
| act. | sing. | plur. |
| I. | incēpissem | incēpissēmus |
| II. | incēpissēs | incēpissētis |
| III. | incēpisset | incēpissent |
| Futurum perfectum | ||
| act. | sing. | plur. |
| I. | incēperō | incēperimus |
| II. | incēperis | incēperitis |
| III. | incēperit | incēperint |
|
|
| |||||||||||||||||||||||||||
Usus
[+/-]- cum infinitivo: incipit reddere. (Augustinus)