inceptabant
Appearance
Discretiva
inceptabant dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
inceptābant | tertia pluralis | imperfectum | activa | indicativus | inceptō (inceptāre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /inkepˈtaːbant/ (classice) - Syllabificatio phonetica: in·cep·tā·bant — morphologica: in-cept-abant
Loci
[+/-]Aulus Gellius ca. 130-170 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica
[+/-]
- Cum procinctae igitur classes erant et instructa acies coeptumque in hostem progredi tibicines inter exercitum positi canere inceptabant. —Noctes Atticae A. Gellii [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber primus. Capitulum XI, [3] — inceptabant
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: inceptabant.