hilarem

E Victionario

Discretiva

hilarem dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
hilarem secunda singularis plusquam perfectum activa coniunctivus hilarō (hilāre)
Forma Modus flexurae originis
hilarem casus accusativus singularis · genus masculinum adiectivi hilaris
hilarem casus accusativus singularis · genus femininum adiectivi hilaris

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: ˈhi.la.rem/(classice)
Syllabificatio phonetica: hi·la·rem — morphologica: hilar-em

Loci[+/-]

Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
C. Plinius Secundus
23-79
Marcus Valerius Martialis
40-103
Apuleius
ca. 125-170
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (58/59 p.C.n.)

  • Quod ita esse concedo; sed nihilominus illi ipsi stulti et inaequales et sub ictu paenitentiae positi magnas percipient voluptates, ut fatendum sit tam longe tum illos ab omni molestia abesse quam a bona mente et, quod plerisque contingit, hilarem insaniam insanire ac per risum furere. —De vita beata Senecae [1][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Glans fagea suem hilarem facit, carnem cocibilem ac levem et utilem stomacho; iligna suem angustam, nitidam, strigosam; ponderosam querna, diffusam, gravissima et ipsa glandium atque dulcissima. proximam huic cerream tradit Nigidius, nec ex alia solidiorem carnem, sed duram. iligna temptari sues, nisi paulatim detur. hanc novissimam cadere. fungosam carnem fieri aesculo, robore, subere. —Naturalis historia Plinii [3][2]

saec. I.  (ca. 85-102 p.C.n.)

  • Sirenas hilarem navigantium poenam
Blandasque mortes gaudiumque crudele,
Quas nemo quondam deserebat auditas,
Fallax Ulixes dicitur reliquisse.
Non miror: illud, Cassiane, mirarer,
Si fabulantem Canium reliquisset. —Epigrammata M. Valerii Martialis [4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • Nec mora, cum omnibus illis cibariis vasculis raptim remotis laciniis cunctis suis renudata crinibusque dissolutis ad hilarem lasciviam in speciem Veneris quae marinos fluctus subit pulchre reformata, paulisper etiam glabellum feminal rosea palmula potius obumbrans de industria quam tegens verecundia: «Proeliare» inquit «et fortiter proeliare, nec enim tibi cedam nec terga vortam; comminus in aspectum, si vir es, derige et grassare naviter et occide moriturus. Hodierna pugna non habet missionem.» —Metamorphoseon libri XI Apulei [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - De vita beata. (The Latin Library):  XII, versus 1 — hilarem
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: hilarem.
  3. 3.0 3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 8, [25] — hilarem
  4. 4.0 4.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius. LXIV, versus 1 — hilarem
  5. 5.0 5.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber II. Capitulum XVII. Versus 1 — hilarem