hilaratis
Discretiva
|
hilaratis dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
hilarātis[+/-]
Proprietates grammaticales1[+/-]
| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| hilarātis | secunda pluralis | praesens | activa | indicativus | hilarō (hilarāre) |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: hi.laˈraːtis/ (classice) - Syllabificatio phonetica: hi·la·rā·tis — morphologica: hilar-atis
hilarātīs[+/-]
Proprietates grammaticales2[+/-]
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| hilarātīs | casus dativus pluralis | participii hilarātus |
| hilarātīs | casus ablativus pluralis | participii hilarātus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /hi.laˈraːtiːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: hi·la·rā·tīs — morphologica: hilarat-is