hilaratis
Discretiva
|
hilaratis dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]hilarātis
[+/-]Proprietates grammaticales1
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| hilarātis | secunda pluralis | praesens | activa | indicativus | hilarō (hilarāre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: hi.laˈraːtis/ (classice) - Syllabificatio phonetica: hi·la·rā·tis — morphologica: hilar-atis
hilarātīs
[+/-]Proprietates grammaticales2
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| hilarātīs | casus dativus pluralis | participii hilarātus |
| hilarātīs | casus ablativus pluralis | participii hilarātus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /hi.laˈraːtiːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: hi·la·rā·tīs — morphologica: hilarat-is