Discretiva
|
hilarata dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
| hilarāta
|
casus nominativus singularis · genus femininum
|
participii hilarātus
|
| hilarāta
|
casus vocativus singularis · genus femininum
|
participii hilarātus
|
| hilarāta
|
casus nominativus pluralis · genus neutrum
|
participii hilarātus
|
| hilarāta
|
casus accusativus pluralis · genus neutrum
|
participii hilarātus
|
| hilarāta
|
casus vocativus pluralis · genus neutrum
|
participii hilarātus
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: hi·la·rā·ta — morphologica: hilarat-a
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
| hilarātā
|
casus ablativus singularis · genus femininum
|
participii hilarātus
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: hi·la·rā·tā — morphologica: hilarat-a
|
|
M. Tullius Cicero
-106…-43
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (45 a.C.n. / 709 a.u.)
- E quibus sol, cuius magnitudine multis patribus terra superarur, circum eam ipsam volvitur, isque oriens et occidens diem noctemque conficit et modo accedens, tum autem recedens binas in singulis annis reversiones ab extremo contrarias facit, quarum in intervallo tum quasi tristitia quadam contrahit terram, tum vicissim laetificat, ut cum caelo hilarata videatur. —De natura deorum Ciceronis [1][2]
Fontes
