gerenti

E Victionario

Discretiva

gerenti dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

gerentī[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
gerentī casus dativus singularis participii gerēns
gerentī casus ablativus singularis adiectivi gerēns

Appellatio[+/-]

API: /geˈrentiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ge·ren·tī — morphologica: ger-ent-i

Italice[+/-]

gerenti[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
gerenti forma pluralis substantivi gerente
Appellatio[+/-]
API: [ʤeˈrɛnti]
Syllabificatio phonetica: ge·ren·ti — morphologica: gerent-i

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

saec. I.

  • haustum ipsius maris dulcem esse et Alexander Magnus prodidit et M. Varro talem perlatum Pompeio iuxta res gerenti Mithridatico bello, magnitudine haut dubie influentium amnium victo sale. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus, cap. 19, [51] — gerenti
  2. Vicicitatio: gerenti.