gerentes

E Victionario

Discretiva

gerentes dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

gerentēs[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
gerentēs casus nominativus pluralis · genus masculinum participii gerēns
gerentēs casus accusativus pluralis · genus masculinum participii gerēns
gerentēs casus vocativus pluralis · genus masculinum participii gerēns
gerentēs casus nominativus pluralis · genus femininum participii gerēns
gerentēs casus accusativus pluralis · genus femininum participii gerēns
gerentēs casus vocativus pluralis · genus femininum participii gerēns
Appellatio[+/-]
API: /geˈrenteːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ge·ren·tēs — morphologica: ger-ent-es

Hispanice[+/-]

gerentes[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
gerentes secunda singularis praesens activa coniunctivus gerentar
gerentes secunda singularis praesens negativa imperativus gerentar
Forma Modus flexurae originis
gerentes forma pluralis · genus masculinum substantivi gerente
Appellatio[+/-]
API: [xeˈɾen̪tes]
Syllabificatio phonetica: ge·ren·tes — morphologica: gerent-es

Lusitane[+/-]

gerentes[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
gerentes forma pluralis adiectivi gerente
gerentes forma pluralis substantivi gerente
Appellatio[+/-]
API: [ʒɨˈɾẽtɨʃ]
Syllabificatio phonetica: ge·ren·tes — morphologica: gerent-es

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

saec. I.

  • inde alii ramuli exsurgunt sua capitula gerentes; ob id impiam appellavere, quoniam liberi super parentem excellant. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXIV, cap. 113, [173] — gerentes
  2. Vicicitatio: gerentes.