generavit

Discretiva

generavit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
generāvit	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	generō (generāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /geneˈraːwit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ge·ne·rā·vit — morphologica: generav-it

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

Hildegardis Bingensis 1098-1179

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• benigna circa hoc natura innocua et esculenta animalia fecunda generavit. lepus, omnium praedae nascens, solus praeter dasypodem superfetat, aliud educans, aliud in utero pilis vestitum, aliud inplume, aliud inchoatum gerens pariter. nec non et vestes leporino pilo facere temptatum est, tactu non perinde molli ut in cute, propter brevitatem pili dilabidas. —Naturalis historia Plinii

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Sed haec mulier, praesentium latrix, femina nobilis est et cuiusdam amantissimi viri uxor est. Haec devotione multa venit ad te humilis et pedestris, cum in equis et multo comitatu possit venire. Causa autem haec est adventus eius. Iam multo tempore sterilis permansit, cum tamen primum pueros generavit: sed illis mortuis, et alios non gignens, dolore vehementi afficiuntur ipsa et maritus eius. —Epistolae Hildegardis