Discretiva
|
fututrici dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
futūtrīcī
|
casus dativus singularis
|
substantivi futūtrīx
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: fu·tū·trī·cī — morphologica: fututric-i
Latinitas Romana
saec. I. (ca. 85-102 p.C.n.)
- Mollia quod nivei duro teris ore Galaesi
- Basia, quod nudo cum Ganymede iaces,
- (Quis negat?) hoc nimium est. Sed sit satis; inguina saltem
- Parce fututrici sollicitare manu.
- Levibus in pueris plus haec, quam mentula, peccat,
- Et faciunt digiti praecipitantque virum:
- Inde tragus celeresque pili mirandaque matri
- Barba, nec in clara balnea luce placent.
- Divisit natura marem: pars una puellis,
- Una viris genita est. Utere parte tua. —Epigrammata M. Valerii Martialis [1][2]
Fontes