fugient
Appearance
Discretiva
fugient dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
fugient | tertia pluralis | futurum | activa | indicativus | fugiō (fugere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈfugient/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fu·gi·ent — morphologica: fugi-ent
Loci
[+/-]C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- Melissophyllo sive melittaena si perunguantur alvi, non fugient apes; nullo enim magis flore gaudent. scopis eius examina facillime continentur. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXI, cap. 26, [149] — fugient
- ↑ Vicicitatio: fugient.