fortior

Discretiva

fortior dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
fortior	casus nominativus singularis · genus masculinum	fortior (fortis comparativus)
fortior	casus vocativus singularis · genus masculinum	fortior (fortis comparativus)
fortior	casus nominativus singularis · genus femininum	fortior (fortis comparativus)
fortior	casus vocativus singularis · genus femininum	fortior (fortis comparativus)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfor.ti.or/

(classice)

Syllabificatio phonetica: for·ti·or — morphologica: fort-ior

Loci

Phaedrus ca. -10…+60

C. Plinius Secundus 23–79

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 40 p.C.n.)

• Quam dulcis sit libertas, breviter proloquar.

Cani perpasto macie confectus lupus

Forte occucurrit. Dein salutati invicem

Ut restiterunt: «Unde sic, quaeso, nites?

Aut quo cibo fecisti tantum corporis?

Ego, qui sum longe fortior, pereo fame».

Canis simpliciter: «Eadem est condicio tibi,

Praestare domino si par officium potes».

«Quod?» inquit ille. «Custos ut sis liminis,

A furibus tuearis et noctu domum». —Fabulae Phaedri

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Paulo enim ante haec factae sunt lances e centenis libris argenti, quas tunc super CL numero fuisse Romae constat multosque ob eas proscriptos dolo concupiscentium. erubescant annales, qui bellum civile illud talibus vitiis inputavere; nostra aetas fortior fuit. Claudii principatu servus eius Drusilianus nomine Rotundus, dispensator Hispaniae citerioris, quingenariam lancem habuit, cui fabricandae officina prius exaedificata fuerat, et comites eius octo ad CCL libras, quaeso, ut quam multi eas conservi eius inferrent, aut quibus cenantibus? —Naturalis historia Plinii

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Sic deprecantis suamque canitiem distrahentis totos quidem miseruit. Sed unus prae ceteris et animo fortior et aetate iuvenior et corpore validior, quique solus praeter alios incolumis proelium superius evaserat, exurgit alacer et percontatus quonam loci puer ille decidisset monstrantem digito non longe frutices horridos senem illum inpigre comitatur. —Metamorphoseon libri XI Apulei