feminatum
Discretiva
|
feminatum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| fēminātum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | fēminō |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| fēminātum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii fēminātus |
| fēminātum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii fēminātus |
| fēminātum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii fēminātus |
| fēminātum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii fēminātus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /feːmiˈnaːtum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fē·mi·nā·tum — morphologica: feminat-um
