fascinationibus

E Victionario

Discretiva

fascinationibus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
fascinātiōnibus casus dativus pluralis substantivi fascinātiō
fascinātiōnibus casus ablativus pluralis substantivi fascinātiō

Appellatio[+/-]

API: /faskinaːtiˈoːnibus/(classice)
Syllabificatio phonetica: fas·ci·nā·ti·ō·ni·bus — morphologica: fascination-ibus

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • sinistra parte cerebri naribus inlita morbos perniciosos mitigari sive hominum sive quadripedum; frontis corium fascinationibus resistere, cervicis carnes, sive emandantur sive arefactae bibantur, lumborum doloribus; nervis a dorso armisque suffiendos nervorum dolores; pilos rostri admotos mulierum labris amatorium esse; iocur in potu datum torminibus et calculis mederi. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber XXVIII, cap. xxvii, [101] — fascinationibus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: fascinationibus.