fabulari

E Victionario

Discretiva

fabulari dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
fābulārī
praesens passiva infinitivus fābulō (fābulāre)
fābulārī
praesens activa infinitivus fābulor
Forma Modus flexurae originis
fābulārī casus dativus singularis adiectivi fābulāris
fābulārī casus ablativus singularis adiectivi fābulāris

Appellatio[+/-]

API: /faːbuˈlaːriː/(classice)
Syllabificatio phonetica: fā·bu·lā·rī — morphologica: fabular-i

Loci[+/-]

Aulus Gellius
ca. 130-170
Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica[+/-]

saec. II.

  • Atque ubi percontatus est quam diutinum puerperium et quam laboriosi nixus fuissent, puellamque defessam labore ac vigilia somnum capere cognovit, fabulari instituit prolixius et: Nihil, inquit, dubito quin filium lacte suo nutritura sit. —Noctes Atticae A. Gellii [1][2]

Latinitas humanistica[+/-]

saec. XIV.

  • Mentitus est qui Israeliticum regem filiumque eius occidisse se dixit, et facti innocens, mendacii penam luit. Ut periculum cesset, quantus est labor loqui, respondere, fabulari, fingere, comere verba, sententias librare, cogitare quid et qualiter dicas, quanque suaviter aerem, verberes (ita enim vocem ipsam diffiniunt), qualiter quoque non linguam modo, sed reliquum corpus, moveas (nam et huc se porrigit pars una rethorice), qualiter meditabundus humi frontem defigas, quam quorsumve manum porrigas, quo terram ferias pede? —De remediis utriusque fortune Petrarcae [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber undecimus. Capitulum I, [4] — fabulari
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: fabulari.
  3. 3.0 3.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber II. 103: [De amissa lingua ] — fabulari