exploravi

E Victionario

Discretiva

exploravi dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
explōrāvī prima singularis perfectum activa indicativus explōrō (explōrāre)
Appellatio[+/-]
API: /eks.ploːˈraːwiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ex·plō·rā·vī — morphologica: ex-plorav-i

Loci[+/-]

Sextus Iulius Frontinus
ca. 40–103
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 97 p.C.n.)

  • Ac ne metu aestatis aut siccitatum in tantum a veritate eos recessisse credam, obstat quod ipse actis mensuris Iulio mense hanc uniuscuiusque copiam, quae supra scripta est, tota deinceps aestate durantem exploravi. —De aquaeductu urbis Romae Frontini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Sextus Iulius Frontinus - De Aquis sive De aquaeductu urbis Romae. (Universitas Turicensis): Liber 2. Cap. 74 — exploravi
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: exploravi.