exploraverimus

Discretiva

exploraverimus dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
explōrāverimus	prima pluralis	perfectum	activa	coniunctivus	explōrō (explōrāre)
explōrāverimus	prima pluralis	futurum exactum	activa	indicativus	explōrō (explōrāre)

API: /eks.ploːraːˈwerimus/

Syllabificatio phonetica: ex·plō·rā·ve·ri·mus — morphologica: ex-plorav-erimus

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. I.

Frumentis autem sat erit, si aeque bona suberit bipedanea humus: arboribus altitudo quattuor pedum abunde est. Haec cum ita exploraverimus, agrum sationibus faciundis expediemus. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber secundus. Caput 2 — exploraverimus
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: exploraverimus.