exploratione

Discretiva

exploratione dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
explōrātiōne	casus ablativus singularis	substantivi explōrātiō

API: /eks.ploːraːtiˈoːne/

Syllabificatio phonetica: ex·plō·rā·ti·ō·ne — morphologica: ex-ploration-e

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. I.

Neque est quod temporis tarditas quemquam deterreat; nam quidquid morae est, in exploratione surculi absumitur. Ceterum cum fecunditas vitis comprobata est, celerrime insitionibus ad maximam numerum perducitur. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[1]^[2]

saec. II.

nec exploratione occulta fallere Antonium temptavit, sed mandata imperatoris suumque animum professus, ut cuncta viseret postulat. —Historiae P. Cornelii Taciti ^[3]^[2]

saec. VII.

Malinae autem assisa quinque horas suae inundationis agit, et per septem horas eiusdem recessu ea littora quae compleverat vacua reddit; quae tantam concordiam cum luna videtur habere, ut in eius medio semper luna nascatur, quae per septem dies, et duodecim horas, et quartam diei partem, diligenti exploratione perseverare videtur. —De ordine creaturarum Isidori Hispalensis ^[4]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber tertius. Caput IX. [6] — exploratione
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 Vicicitatio: exploratione.
↑ ^3.0 ^3.1 Publius Cornelius Tacitus - Historiarum libri XIV. (The Latin Library): Liber III. [54] — exploratione
↑ ^4.0 ^4.1 Isidorus Hispalensis - De ordine creaturarum. (Universitas Turicensis): De natura aquarum et cursu Oceani. Caput IX. [5] — exploratione