Discretiva
|
explorassem dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| explōrāvissem
|
prima singularis
|
plusquam perfectum
|
activa
|
coniunctivus
|
explōrō (explōrāre)
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: ex·plō·rās·sem — morphologica: ex-plora[v-i]ssem
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| explorassem
|
tertia pluralis
|
imperfectum
|
activa
|
coniunctivus
|
explorar
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: ex·plo·ras·sem — morphologica: explor-assem
|
|
|
|
Apuleius
ca. 125-170
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas postclassica
saec. II. (ca. 158 p.C.n.)
- Nimis multa oratio est, si velim memorare quae ego contra responderim, quam diu et quotiens inter nos verbigeratum sit, quot et qualibus precibus me aggressus haud prius omiserit quam denique impetrarit, non quin ego Pudentillam iam anno perpeti adsiduo convictu probe spectassem et virtutium eius dotes explorassem, sed utpote peregrinationis cupiens impedimentum matrimoni aliquantisper recusaveram. —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei [1][2]
saec. II. (ca. 170 p.C.n.)
- Haec dicens in me respexit et risit. Nec tamen ego prius inde discessi quam diligenter omnem eius explorassem habitudinem. —Metamorphoseon libri XI Apulei [3]
Fontes
