Discretiva
|
explorabat dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
explōrābat
|
tertia singularis
|
imperfectum
|
activa
|
indicativus
|
explōrō (explōrāre)
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: ex·plō·rā·bat — morphologica: ex-plor-abat
|
|
|
P. Cornelius Tacitus 55-117
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas postclassica
saec. II. (ca. 116 p.C.n.)
- Mos habebatur principum liberos cum ceteris idem aetatis nobilibus sedentes vesci in adspectu propinquorum propria et parciore mensa. illic epulante Britannico, quia cibos potusque eius delectus ex ministris gustu explorabat, ne omitteretur institutum aut utriusque morte proderetur scelus, talis dolus repertus est. —Annales P. Cornelii Taciti [1][2]
Fontes