excussus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /eksˈkussus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ex·cus·sus — morphologica: ex-cuss-us

Notatio[+/-]

Latine: excutiō (excutere)

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
excussus
perfectum passiva participium­ nominativo excutiō (excutere)

Declinatio[+/-]

Participiumdilatare ▼
Participiumcollabi ▲

Translationes[+/-]

Nomen adiectivum[+/-]

excuss|us, -a, -um [1][2][3]

  1. Extentus, vehementer tentus

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. excussus excussa excussum nom. excussī excussae excussa
gen. excussī excussae excussī gen. excussōrum excussārum excussōrum
dat. excussō excussae excussō dat. excussīs excussīs excussīs
acc. excussum excussam excussum acc. excussōs excussās excussa
abl. excussō excussā excussō abl. excussīs excussīs excussīs
voc. excusse excussa excussum voc. excussī excussae excussa

Dictiones collatae[+/-]

Antonyma · contraria

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Nomen substantivum[+/-]

excuss|us, -ūs masc. [4][5][6]

  1. Actus excutiendi.

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. excussus excussūs I
gen. excussūs excussuum II
dat. excussuī excussibus III
acc. excussum excussūs IV
abl. excussū excussibus VI
voc. excussus excussūs V

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

Translationes[+/-]

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

excussūs[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
excussūs casus genitivus singularis substantivi excussus
excussūs casus nominativus pluralis substantivi excussus
excussūs casus accusativus pluralis substantivi excussus
excussūs casus vocativus pluralis substantivi excussus
Appellatio[+/-]
API: /eksˈkussuːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ex·cus·sūs — morphologica: ex-cuss-us

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 346 — “Excussus, a, um, adjective”
  2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 988 — “excussus, a, um”
  3. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — 1. excussus, a, um, PAdi. (v. excutio) (tom. 1, p. 2536)
  4. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 345 — “EXCUSSUS, us, m. 4.”
  5. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 987 — “2. excussus, ūs, m. [excutio]”
  6. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — 2. excussus, ūs, m. (excutio) (tom. 1, p. 2536)