epigrammata

E Victionario

Discretiva

epigrammata dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
epigrammata casus nominativus pluralis substantivi epigramma
epigrammata casus accusativus pluralis substantivi epigramma
epigrammata casus vocativus pluralis substantivi epigramma
Appellatio[+/-]
API: /epiˈgrammata/(classice)
Syllabificatio phonetica: e·pi·gram·ma·ta — morphologica: epi-grammat-a

Loci[+/-]

Marcus Valerius Martialis 40-103
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

saec. I.

Declamas belle, causas agis, Attice, belle,
Historias bellas, carmina bella facis,
Componis belle mimos, epigrammata belle,
Bellus grammaticus, bellus es astrologus,
Et belle cantas et saltas, Attice, belle,
Bellus es arte lyrae, bellus es arte pilae.
Nil bene cum facias, facias tamen omnia belle,
Vis dicam quid sis? magnus es ardalio. —Epigrammata M. Valerii Martialis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Universitas Turicensis): Liber secundus. VII — epigrammata
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: epigrammata.